Ι - Γ.ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Ι                                           [ Νοέμβριος, 2009]

Κι αν τίποτα πια δεν μπορώ να ονειρευτώ,

Σκέφτομαι εσένα.

Κι αν ο κόσμος μου φαντάζει τραγικός,

Σκέφτομαι εσένα.

Κι αν τα μάτια μου κλείνουν από την κούραση

Και την απέχθεια,

Σκέφτομαι εσένα.

Κάθε που τα φώτα στο θάλαμο σιωπούν,

Σκέφτομαι εσένα.

Κάθε που τα χαμόγελα ανάποδα γυρνούν,

Σκέφτομαι εσένα

Κάθε μου σκέψη, κάθε όνειρο,

Κάθε αχτίδα φωτός που σχίζει την ομίχλη

6:10 το πρωί και μπαίνει από το ραγισμένο τζάμι

Του θεοσκότεινου κατά τ’άλλα θαλάμου,

Είμαι τόσο μα τόσο σίγουρος πως μοιάζει

Μ’εσένα.

Στη Μαρία