DYLAN THOMAS - 2 Ποιήματα



Dylan Thomas
(1914 - 1953)



Δύο ποιήματα του σπουδαίου και αυτοκαταστροφικού

Ντύλαν Τόμας

Κι ο θάνατος δεν θα ‘χει εξουσία

Κι ο θάνατος δεν θα ʽχει εξουσία.

Γυμνοί οι νεκροί στον άνεμο και το γερτό φεγγάρι

Με τον άνθρωπο θα σμίξουνֹ

ʽΟταν γλυφτούν τα κόκκαλα τους

και τα γλυμμένα κόκκαλα χαθούν,

Θα ʽχουν αστέρια σε αγκώνα και ποδάριֹ

Αν και τρελοί, θα συνεφέρουν,

Αν θαλασσόπνιχτοιν θʼ αναδυθούν,

Αν κι εραστές χαμένοι αυτοί, δεν θα χαθεί η αγάπηֹ

Κι ο θάνατος δεν θα ʽχει εξουσία.

 Κι ο θάνατος δεν θα ʽχει εξουσία.

Κάτω απʼ τις δίνες τις θαλάσσης

Χρόνια χωμένοι αυτοί, θάνατο ανεμόδαρτο δεν θα ʽβρουνֹ

Σε μέγκενη στριμμένοι, με τους τένοντες λυμένους,

Παιδεμένοι σε τροχό, δεν θα τσακίσουνֹ

Στα χέρια τους η πίστη θʼ ανοίξει

Και μονόκερα στοιχειά θα τους ξεσκίσουν,

Κουρελιασμένοι ολόκληροι, και δεν θα σπάσουνֹ

Κι ο θάνατος δεν θα ʽχει εξουσία.

Κι ο θάνατος δεν θα ʽχει εξουσία.

Ας πάψουν πια να σκούζουν στʼ αυτιά τους οι γλάροι

Και στις ακτές τα κύματα να σκάζουν άγριαֹ

Λουλούδι όπου ξεμύτισε μην ξεμυτίσει πια

Να υψώσει το κεφάλι του στους χτύπους της βροχής.

Αν και τρελοί, αν και νεκροί σαν τʼ άψυχα καρφιά,

Κεφάλια σημαδιών αυτοί, χτυπούν με μαργαρίτεςֹ

Χτυπούν τον ήλιο, όσο που να ξεκαρφωθείֹ

Κι ο θάνατος δεν θα ʽχει πια εξουσία.

Μείνε ακίνητος γαλήνιος κοιμήσου

Μείνε ακίνητος, γαλήνιος κοιμήσου,
Με την πληγή τυρανισμένος
Στο λαρύγγι να φλογίζεται νʼ ανοίγει.

Όλη νύχτα στο νερό

Της σιωπηλής θαλάσσης συνακούσαμε τον ήχο

Που βγήκε απʼ την πληγή την γραπωμένη

Στο σάβανο του αλατιού.

Τρεμάμενοι ακούσαμε κατʼ απʼ τʼ απόμακρο φεγγάρι

Τον ήχο της θαλάσσης να κυλά σαν αίμα

Απʼ την πληγή την βροντερή

Κι όταν το σάβανο του αλατιού τσάκισε

Σε μια θύελλα τραγουδιών

Οι φωνές των πνιγμένων κολύμπησαν στον άνεμο.

Άνοιξε ένα μονοπάτι μεσʼ απʼ τʼ αργό θλιμμένο πανί,

Άνοιξε διάπλατες στον άνεμο τις πύλες
Του χαμένου καραβιού

Το ταξίδι μου νʼ αρχίσω για το τέλος της πληγής μου.

Τραγούδι ακούσαμε τον ήχο της θαλάσσης,
Το σάβανο είδαμε λόγο του αλατιού.

Μείνε ακίνητος, γαλήνιος κοιμήσου,

Κρύψε στο λάρρυγγα το στόμα

Αλλιώς θα υποταχθούμε και θα ιππεύσουμε μαζί σου

Μέσα στους πνιγμένους.