Από το μηδέν στο ένα - Γ.Παπαθανασίου

Από το μηδέν στο ένα


Μπορώ να δω την θλίψη σου.
Το τρίγωνο του θεού ανάμεσα στα μάτια σου,
Το φως που λείπει απ’ την φωνή σου.

Πρέπει να μάθουμε πως είναι να νιώθουμε.
Να νιώθουμε με πάθος κάτι,
Να μην βλέπουμε τίποτα ανάμεσα σε εμάς και αυτό
Κανένα εμπόδιο για την απόκτησή του.
Να είναι ο ένας και ο μοναδικός μας στόχος.
Το πάθος.
Μουσική με λαμπρά χρώματα
Φωτεινότερα και από έμπνευση.
Παιδιά που τρέχουν στην άκρη του γκρεμού
Δίχως την παραμικρή αίσθηση του φόβου.
Οι περισσότεροι άνθρωποι στέκονται δίπλα μου
Μόνο και μόνο για να καλύψουν την μοναξιά τους.
Δεν βγάζεις άκρη πια.
Ζούμε παγιδευμένοι στα σώματά μας
Καταβροχθίζοντας τα πιο ζωτικά μας όργανα
Ένα είδος κανιβαλισμού από
Το πιο αυτοκαταστροφικό δημιούργημα.
Τον άνθρωπο.
Μια λάθος σκέψη
Και καταλήγεις σε απομόνωση
Μιαν ακόμα σταγόνα μοναξιάς και το ποτήρι ξεχείλισε
Ίσως και αυτό είναι καλύτερο από ένα ποτήρι
Μισοάδειο ή ένα μισογεμάτο.

Η αλλαγή πολλές φορές δεν είναι επιλογή
Ζούμε αναζητώντας το ψέμα
Που θα αναγάγει την αλήθεια και σε κάτι σημαντικό
Η κάθε κίνηση των χεριών μας
Η αίσθηση της φωτιάς ανάμεσα στα μάτια μας
Η γνώση ,το πάθος, η αφοσίωση, η επιμονή στο βλέμμα μας…


Κάθε τι που αρχίζει
Έχει ήδη τελειώσει.