ΛΥΤΡΩΣΗ
Αποξενωμένος από οτιδήποτε μπορεί να με γεμίσει χαρά,
λιώνω μονάχος για ακόμη μια φορά
στη σκέψη μιας γερασμένης αγάπης.
Λυπάμαι που δεν μπορώ να νιώσω κάτι άλλο
καθώς έχουν όλα πια σαπίσει…
Υπάρχουν τόσοι φόβοι που με καταδιώκουν
και προσπαθώ μάταια να τους σβήσω.
Να ξεφύγω, σου λέω, να ξεφύγω!
Δεν ξέρω τι είναι αληθινό και αν μπορώ πραγματικά
να το αντέξω.
Το αύριο έγινε χθες και το σήμερα σταμάτησε να ελπίζει…
Εύχομαι να μπορούσες να συμβαδίσεις με τις σκέψεις μου
τότε όλα θα ήταν τελείως διαφορετικά.
Τρύπιες πια οι μπότες μας γέμισαν νερά και λάσπες.
Άδειες τώρα οι ώρες μας και εγώ για αυτές λυπάμαι…
“ Ξενυχτισμένο δάκρυ μου σε ευχαριστώ που υπάρχεις
στη θλίψη των ονείρων μου, στον πόνο της ψυχής μου.
Σε ευχαριστώ που μ’ αγαπάς και μου απαλύνεις τον πόνο
σε ευχαριστώ που σ’ αγαπώ και δεν μ’ αφήνεις μόνο. ”
Πάντα ήθελα κάποια πράγματα ολόδικά μου να’ ναι
να μην τα μοιράζομαι με κανέναν, ούτε καν με εμένα!
Πάντα ήθελα κάποια πράγματα, όχι πολλά μόνο ένα.
Εσένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου