Κρύψε με τώρα που μπορείς,
τώρα που τα υαλώδη μάτια σου
στέκονται αράγιστα καθώς πλησιάζει η βροχή.
ποτίζει ακόμα τον κήπο της καρδιάς μου.
Κρύψε με κάπου μέσα σου,
να μην μπορώ να ξεφύγω.
Να μην μπορεί ο πειρασμός,
να απλώσει τα δίχτυα του πάνω μου.
Άνοιξα τα ιστία της σκέψης μου
και ταξιδεύω σε θάλασσες ονείρων,
δίχως πια να φοβάμαι τις φουρτούνες.
Τώρα πια τα νερά είναι ακύμαντα.
Κοιμήσου ήσυχη.
# Άλλο ένα από τα κείμενά μου ελπίζω να το διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι
τώρα που τα υαλώδη μάτια σου
στέκονται αράγιστα καθώς πλησιάζει η βροχή.
Κρύψε με τώρα που μπορείς,
τώρα που το φως του ήλιου σουποτίζει ακόμα τον κήπο της καρδιάς μου.
Κρύψε με κάπου μέσα σου,
να μην μπορώ να ξεφύγω.
Να μην μπορεί ο πειρασμός,
να απλώσει τα δίχτυα του πάνω μου.
Άνοιξα τα ιστία της σκέψης μου
και ταξιδεύω σε θάλασσες ονείρων,
δίχως πια να φοβάμαι τις φουρτούνες.
Τώρα πια τα νερά είναι ακύμαντα.
Κοιμήσου ήσυχη.
# Άλλο ένα από τα κείμενά μου ελπίζω να το διαβάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου