Στο πίσω τραπέζι - Γ.Παπαθανασίου

Γύρω κόσμος

και σιωπή.

Σιωπή πηχτή,
σαν υγρασία που με το πρώτο φως
του ήλιου,
έγινε καπνός.

Καπνός και τύλιξε 

το πιο αγνό τοπίο.

Εκεί , που πατάς με γυμνά τα πόδια.

Δυο τρία βήματα κάνεις και στον αέρα 

ανασηκώνεσαι.

Δίχως φόβο,με πολύ πάθος.

Γράφω γι'αυτό 

που αν δεν έχεις ζήσει

ποτέ σου δεν θα καταλάβεις.