Κοίτα να δεις ,
που όλα γίναν τώρα,
όνειρα πια μακρινά.
Κοίτα να δεις ,
που οι σκέψεις ήρθαν τώρα,
Κοίτα να δεις ,
που τίποτα δεν θα αλλάξει
κι άμα πεις «πια δεν μπορώ!»
,
το σκοτάδι θα σε σκεπάσει,
μα εγώ τον ήλιο ζητώ…
Κοίτα να δεις ,
που οι σκέψεις λιγοστέψαν,
οι λέξεις γίναν ευχές.
Κοίτα να δεις,
που οι χίμαιρες στερέψαν,
μέσα μου ηχούν φωνές.
« Δεν αντέχω τόση ευθύνη!
μήτε στη σιωπή μπορώ…
Ρήμαξε το φως η μνήμη.
Δεν κοιμάμαι για να μην
ονειρευτώ.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου