Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014
Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014
Κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος του Αλκίνοου Ιωαννίδη - Μικρή Βαλίτσα
Ίσως ο πιο έντιμος καλλιτέχνης της γενιάς μας μα σίγουρα ένας από τους πιο δημιουργικούς και πιο εξελίξιμους . Μετά από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας επιστρέφει με μια βαλίτσα γεμάτη τραγούδια, όνειρα , στιγμές και μνήμες την οποία απλόχερα μας προσφέρει να πάρουμε μαζί μας στην καθημερινότητα που λίγο πολύ μας έχει κατασπαράξει , στα ταξίδια που ονειρεύτηκαμε πως κάποτε θα κάνουμε αλλά και σ' αυτά που κάποιοι από εμάς ήδη έχουμε κάνει... Γ.Π.
Για το νέο album ο Αλκίνοος γράφει χαρακτηριστικά:
“Με τον Βαγγέλη Λάππα και τον Βασίλη Δρούγκα, είπαμε να ηχογραφήσουμε έναν απλό δίσκο, σ’ ένα υπόγειο έξω απ’ την πόλη, στην ένοχη απάθεια του Αττικού Βορρά.
Βρεθήκαμε να παλεύουμε για μερόνυχτα, για μήνες, μέσα σε θεομηνίες, γεγονότα, μετακομίσεις, οικογενειακά δράματα, χωρισμούς, αγκαλιές, ποιήματα, φάλτσα, γαβγίσματα, αμέτρητα κουνούπια και παράξενα έντομα, σαλιγκάρια, ασθένειες δικές μας και δικών μας, γέλια με δάκρυα και δάκρυα με γέλια, αγκαλιές, ελάχιστο ύπνο και ακούραστες συνευρέσεις με αγαπημένους φίλους μουσικούς. Άφησαν τις διακοπές τους, τη μελέτη, παιδιά και συντρόφους, άλλοι ξέκλεψαν μέρες μέσα στις περιοδείες. Ήρθαν όλοι με απόφαση να παίξουμε ζόρικα, χωρίς κανόνες. Εξαντλητικά ωράρια, τα δάχτυλα να κάνουν τα δικά τους. Τότε, γίνονταν επιτέλους οι νότες μωρά με πρόσωπο, χαμογελούσε αγιασμένο σαν μετά από γέννα το χαρτί και χαιρόταν που το άγγιξε μια μέρα το μολύβι. Κι ας το σημείωσα πιωμένος και στην τύχη, και ποιος νοιάζεται αν είναι ή δεν είναι αριστούργημα, αφού γίνεται επιτέλους κάθε τι αυτό που είναι, αυτό που είμαστε…
Βρεθήκαμε να παλεύουμε για μερόνυχτα, για μήνες, μέσα σε θεομηνίες, γεγονότα, μετακομίσεις, οικογενειακά δράματα, χωρισμούς, αγκαλιές, ποιήματα, φάλτσα, γαβγίσματα, αμέτρητα κουνούπια και παράξενα έντομα, σαλιγκάρια, ασθένειες δικές μας και δικών μας, γέλια με δάκρυα και δάκρυα με γέλια, αγκαλιές, ελάχιστο ύπνο και ακούραστες συνευρέσεις με αγαπημένους φίλους μουσικούς. Άφησαν τις διακοπές τους, τη μελέτη, παιδιά και συντρόφους, άλλοι ξέκλεψαν μέρες μέσα στις περιοδείες. Ήρθαν όλοι με απόφαση να παίξουμε ζόρικα, χωρίς κανόνες. Εξαντλητικά ωράρια, τα δάχτυλα να κάνουν τα δικά τους. Τότε, γίνονταν επιτέλους οι νότες μωρά με πρόσωπο, χαμογελούσε αγιασμένο σαν μετά από γέννα το χαρτί και χαιρόταν που το άγγιξε μια μέρα το μολύβι. Κι ας το σημείωσα πιωμένος και στην τύχη, και ποιος νοιάζεται αν είναι ή δεν είναι αριστούργημα, αφού γίνεται επιτέλους κάθε τι αυτό που είναι, αυτό που είμαστε…
Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014
Κοίτα - Γ.Παπαθανασίου
Κοίτα να δείς πως καίγονται
τα σπίτια και οι ανθρώποι.
Σαν κυνηγάνε το θεριό
τούτο όλο ζυγώνει.
Έξω απ' την πόρτα τους κρυφά
το θάνατο να ορίσει.
Κοίτα πως χάνονται οι ψυχές...
Καμιά τους δε γυρίζει.
Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014
Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014
Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014
Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014
Ανέχεια - Γ.Παπαθανασίου
Ανέχεια - Γ.Παπαθανασίου
Από που μας ήρθες εσύ
και κάτι πάνω σου θυμίζει τραγωδία ;
Από την Παλαιστίνη ,στη Συρία;
Το σώμα σου μαρτυρά ανέχεια
και συναισθηματική βία.
Τι έπαθες, πες μας..!
Δεν μιλάς την γλώσσα μας ή μήπως...
Κι άνοιξε το στόμα του και απάνω στη γλώσσα του
καρφιά ήταν καρφωμένα
Σε κανέναν ποτέ να μην μιλήσει για τη θλίψη του.
Σε κανέναν.
Καμία σταύρωση δεν φτάνει τούτη την τραγωδία.
...
Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014
Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)