massive attack

FOLK 'N' ROLL

Εδώ Ιωάννινα: Είμαστε Folk n' Roll

Μία αναδημοσίευση του άρθρου της Χριστίνας Παναγιωτάκου από το Protagon.gr. Εύγε!
 

 

Εδώ Ιωάννινα: Είμαστε Folk n' Roll

 photo: Γιώργος Παππάς

Πρόσφατα άκουσα μια γιαννιώτικη μπάντα, τους Folk n' Roll, και συνειδητοποίησα ότι σε αυτές τις δύο λέξεις συγκεντρώνεται, τελικά, η μουσική ταυτότητα της πόλης. Το βαρύ, παραδοσιακό, πωγωνίσιο κλαρίνο και το σκοτεινό rock n' roll είναι ακούσματα που χαρακτηρίζουν τα Γιάννενα. Τα βουνά, η λίμνη, ο μουντός, βροχερός καιρός, το ευρύτερο ανθρωπογεωγραφικό περιβάλλον, δεν επέτρεψαν ποτέ τη μετατροπή σε πόλη του «σκυλάδικου». Αντιθέτως, πολλά αξιόλογα πανκ και ροκ συγκροτήματα γεννήθηκαν, με τους φοιτητές να δίνουν στον μουσικό ήχο ιδιαίτερη φυσιογνωμία και χαρακτήρα.

Παγκόσμια ημέρα Ποίησης

Γιορτάζοντας την Παγκόσμια ημέρα ποίησης δεν θα μπορούσε να λείπει η ΙΘΑΚΗ του Κωνσταντίνου Καβάφη με την διαχρονικότητα του και την γεμάτη νοήματα γλώσσα του πάντα θα κατέχει μια εξέχουσα θέση στην παγκοσμία ανθολογία της ποίησης.Είναι ένα ποίημα που θα πρέπει να διδάσκεται και να το κρατάμε μέσα μας σαν φυλλαχτο, σαν αρχέτυπο, σαν στάση ζωής.

ΙΘΑΚΗ  -  Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, 

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,

 γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, 

τον θυμωμένο Ποσειδώνα

μη φοβάσαι τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, 

αν εκλεκτή συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

T. S. ELIOT

T.S. ELIOT

1888-1965

Η έρημη χώρα (απόσπασμα)

Μετάφραση Γιώργος Σεφέρης (1936),  

Εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 1997.

A΄. Η ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ 

 

Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεννώντας

Μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές, σμίγοντας

Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας

Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές.

Ο χειμώνας μας ζέσταινε, σκεπάζοντας

Τη γη με το χιόνι της λησμονιάς, θρέφοντας

Λίγη ζωή μ’ απόξερους βολβούς.

Το καλοκαίρι μας ξάφνισε καθώς ήρθε πάνω απ’ το Σταρνμπέργκερζε

Με μια μπόρα· σταματήσαμε στις κολόνες,

Και προχωρήσαμε στη λιακάδα, ως το Χόφγκαρτεν,

Κι ήπιαμε καφέ, και κουβεντιάσαμε καμιάν ώρα.

Bin gar keine Russin, stamm’ aus Litauen, echt deutsch.

Και σαν ήμασταν παιδιά, μέναμε στου αρχιδούκα,

Του ξαδέρφου μου, με πήρε με το έλκηθρο,

Και τρόμαξα. Κι έλεγε, Μαρία,

Μαρία, κρατήσου δυνατά. Και πήραμε την κατηφόρα.

Εκεί νιώθεις ελευθερία, στα βουνά.

Γιάννης Αγγελάκας

Συναυλία με «εισιτήριο» είδη ατομικής υγιεινής, τηλεκάρτες, σεντόνια και πετσέτες την Κυριακή 10 Μαρτίου στο Boxx Live Stage

Ένα χέρι βοήθειας για την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στις φυλακές Σταυρακίου φιλοδοξούν να προσφέρουν οι Paguristas, η ανοιχτή ομάδα πολιτών που πιστεύει ότι ο κάθε πολίτης ξεχωριστά, αλλά και όλοι μαζί, μπορούμε να βρούμε κανάλια συμμετοχής και να παρέμβουμε με πράξεις στις υποθέσεις της πόλης μας.Με στόχο να προσφέρουν μια ανάσα ανακούφισης στην ευαίσθητη κοινωνική ομάδα των κρατουμένων στις Δικαστικές Φυλακές Σταυρακίου, οι Paguristas οργανώνουν αυτή την Κυριακή 10 Μαρτίου μία πρωτότυπη συναυλία, καθώς δεν θα υπάρχει εισιτήριο, αλλά οι πολίτες καλούνται να προσφέρουν είδη ατομικής υγιεινής (οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, ξυριστικά μιας χρήσης, αφρούς ξυρίσματος, χαρτί υγείας, σαμπουάν, σαπούνια, απορρυπαντικά ρούχων), αλλά και τηλεκάρτες, επιτραπέζια παιχνίδια, σεντόνια και πετσέτες, που θα παραδοθούν στη Διεύθυνση των φυλακών για να τα διανείμει με τη σειρά της στους κρατούμενους.

Τα χειρότερα ξυπνήματα όλων των εποχών!!

Από τον πόλεμο στο περιθώριο

Μέσα από συγκρούσεις και κακουχίες, ταξίδευε για εβδομάδες αναζητώντας ασφάλεια. Φτάνοντας στον προορισμό της, γνώρισε από αδιαφορία μέχρι ρατσισμό. Η ιστορία της συμπυκνώνει το δράμα των Σύρων προσφύγων. Όμως η ίδια δεν το βάζει κάτω. Αγωνίζεται, επιμένει, διεκδικεί ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά της, επιβιώνοντας μέρα τη μέρα σε ένα επικίνδυνο παρόν.

Ναζίμ Χικμέτ

1902-1963

Μονάκριβή μου

(ἀπόδοση: Γιάννης Ρίτσος)

Μονάκριβή μου ἐσὺ στὸν κόσμο
μοῦ λὲς στὸ τελευταῖο σου γράμμα:
«πάει νὰ σπάσει τὸ κεφάλι μου, σβήνει ἡ καρδιά μου,
Ἂν σὲ κρεμάσουν, ἂν σὲ χάσω θὰ πεθάνω».

Θὰ ζήσεις, καλή μου, θὰ ζήσεις,
Ἡ ἀνάμνησή μου σὰν μαῦρος καπνὸς
θὰ διαλυθεῖ στὸν ἄνεμο.